ΒΡΗΚΑΝ... ΧΡΥΣΑΦΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΝΤ!

Ρεπορτάζ : Χάρης Καρανίκας
(από ΤΑ ΝΕΑ)

«Πάτησαν πόδι» στη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία και την Κίνα με το σκεπτικό ότι οι οικονομίες αυτές αναμένεται να έχουν τη μεγαλύτερη ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια. Ελληνες επιχειρηματίες που εξάγουν τα προϊόντα τους και δραστηριοποιούνται στα νέα Ελντοράντο του πλανήτη, μιλούν στα «ΝΕΑ» για τις προκλήσεις, τις ιδιαιτερότητες και το δίχτυ προστασίας που τους προσφέρουν στην εποχή της κρίσης οι μπίζνες στις αναδυόμενες αγορές.


Ηδη από το 2004 έρευνες επενδυτικών τραπεζών των ΗΠΑ κατονόμαζαν τη...
Βραζιλία, την Κίνα, την Ινδία και τη Ρωσία - ΒRΙC από τα αρχικά των ονομάτων τους στα αγγλικά- ως τις επόμενες «χώρες της Επαγγελίας». Με έκταση άνω του 25% της ξηράς του πλανήτη και με υποψήφιους πελάτες άνω του 40% του παγκόσμιου πληθυσμού, οι χώρες ΒRΙC εδώ και 6 χρόνια αποτελούν το μελλοντικό φιλέτο των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.
Οπως υπολογίζεται, περίπου 500 εκατ. πολίτες των τεσσάρων χωρών - δηλαδή σχεδόν όσος είναι ο πληθυσμός των χωρών της Ε.Ε.- θα έχουν ετήσιο εισόδημα άνω των 35.000 δολαρίων το 2025, ενώ αναμένεται να είναι οι τέσσερις δεσπόζουσες οικονομίες στα μέσα του αιώνα. Γι΄ αυτό και προκαλούν το επιχειρηματικό ενδιαφέρον. «Δεν υπάρχει ιδιαίτερη αλλαγή με την κρίση. Δεν βλέπω ένδειξη κάμψης των πωλήσεων», λέει στα ΝΕΑ ο κ. Φώτης Σουσαλής από την εταιρεία ελαιολάδου Τerra Creta στα Χανιά, που δραστηριοποιείται στην Κίνα από το 2005, ενώ τον προηγούμενο χρόνο μπήκε και σε αλυσίδα σούπερ μάρκετ στη Βραζιλία και εξαγωγές κάνει επίσης στην Ιαπωνία. Ο κ. Σουσαλής θεωρεί ότι οι πλέον «ελπιδοφόρες» αγορές για το προϊόν του είναι η Κίνα, με αύξηση της ζήτησης έως και 70% ετησίως, αλλά και η «άγνωστη» Βραζιλία, όπου θεωρείται πολύ πιο εύκολο να καθιερωθεί το ελαιόλαδο στην κουζίνα τους.
«Αν οι Κινέζοι συνειδητοποιήσουν την αξία του ελαιολάδου θα μπορούσε να είναι ένα από τα προϊόντα που θα αυξήσει σημαντικά τις εξαγωγές μας», λέει ο αντιπρόεδρος του Ελληνοκινεζικού Επιμελητηρίου κ. Αθανάσιος Φροντιστής, ο οποίος όμως επισημαίνει ότι οι επιχειρηματίες που θέλουν να κάνουν άνοιγμα στην Κίνα πρέπει να είναι προσεκτικοί καθώς έχουν υπάρξει και περιπτώσεις ελλήνων επιχειρηματιών που την πάτησαν.
Ιδιαιτερότητες. «Η αγορά της Κίνας έχει ιδιαιτερότητες, δεν υπάρχει καμία ομοιότητα με τις δυτικοευρωπαϊκές χώρες που γνωρίζουν το ελαιόλαδο από χρόνια. Λόγω διαφορετικής κουλτούρας και διατροφικών συνηθειών θεωρούν το ελαιόλαδο κάτι που προορίζεται μάλλον για δώρο ή προϊόν υγείας για τους ηλικιωμένους, ακόμα και καλλυντικό για το δέρμα όπως το χρησιμοποιούν οι κοπέλες», λέει ο κ. Σουσαλής που εξάγει το προϊόν του και σε μικρά μπουκάλια των 250 χιλιοστόλιτρων με σπρέι και κάθε ψέκασμα αντιστοιχεί σε μία θερμίδα. «Αυτό που προσφέρουμε για να βρεθούμε μπροστά από τους Ιταλούς και τους Ισπανούς είναι ελαιόλαδο πολύ υψηλής ποιότητας- σε αντίθεση με άλλα που έχουν υποδεκαπλάσιο κόστος παραγωγής- σε συσκευασίες που προσαρμόζονται στις απαιτήσεις της κάθε χώρας».
Για να κάνει το προϊόν του πιο ελκυστικό σε σχέση με τα ανταγωνιστικά, ο κ. Σουσαλής έχει επινοήσει κάτι ακόμα. «Μπαίνο ντας στις ηλεκτρονικές μας σελίδες στο Διαδίκτυο, ο πελάτης μπορεί να γράψει τον αριθμό παρτίδας του μπουκαλιού που έχει αγοράσει και να δει πότε παρήχθη, σε ποιες θερμοκρασίες, να μάθει ποια είναι αναλυτικά η χημική σύσταση και από ποιο χωράφι προέρχονται οι ελιές. Ολα αυτά τα στοιχεία σε μια αγορά όπως η κινεζική, όπου οι πελάτες είναι αρκετά καχύποπτοι για την αυθεντικότητα των προϊόντων, είναι ιδιαίτερα χρήσιμα», λέει ο επιχειρηματίας, που βλέπει τις πωλήσεις του να αυξάνονται τον τελευταίο χρόνο στην Κίνα κατά 18% και στη Βραζιλία κατά 10%. «Λόγω διατροφικών συνηθειών, ανάπτυξης και πληθυσμού που αναβαθμίζεται το βιοτικό του επίπεδο, η Ρωσία είναι ανάμεσα στους επόμενους στόχους μας». Και μάρμαρα. Και δεν είναι μόνο το ελληνικό ελαιόλαδο που εξάγεται στην Κίνα. «Τα κατεργασμένα μάρμαρα έχουν επίσης μεγάλη δυναμική στην κινεζική αγορά», επισημαίνει ο κ. Αθανάσιος Φροντιστής, ενώ και το κρασί έχει αρχίσει να βρίσκει τον δρόμο προς την Κίνα. Ο οινοποιός κ. Επαμεινώνδας Σπυρόπουλος, ιδιοκτήτης του Κτήματος Σπυρόπουλου, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο εξάγει κρασί στην Κίνα, επισημαίνει όμως ότι επειδή οι χώρες αυτές είναι αρκετά μακριά από την Ελλάδα και τα ελληνικά προϊόντα που φτάνουν εκεί είναι λίγα πρέπει να γίνονται συνέργειες μεταξύ διαφορετικών ειδών προϊόντων. «Πρέπει να υπάρξει και κρατική βοήθεια για να διεισδύσουμε σε αυτές τις μακρινές αγορές. Πάρτε για παράδειγμα τα χιλιάδες ελληνικά πλοία ανά την υφήλιο. Γιατί να μη διατίθενται σε αυτά ελληνικά προϊόντα όπως το κρασί και το λάδι;», αναρωτιέται ο κ. Σπυρόπουλος, ο οποίος βρίσκεται στο τελικό στάδιο συμφωνίας για να εξάγει ένα κοντέινερ κρασί τον μήνα και στη Ρωσία. «Οταν ήμαστε στο πρώτο στάδιο των προσπαθειών μας για τις εξαγωγές στη Βραζιλία η βοήθεια από την πρεσβεία ήταν ελάχιστη. Δεν υπάρχει καν γραφείο Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων και προσπάθησε να μας βοηθήσει ένας άμισθος πρόξενος», θυμάται και ο κ. Σουσαλής.